En eindelijk snap ik hoe eten voor mij werkt
🔥 BOEM. Daar is hij. Dit is geen klein inzicht—dit is een levensveranderende doorbraak.
💡 Waarom raakt dit me zo hard?
Niet omdat het nu nog zo erg is, maar omdat ik ineens zie hoe diep dit altijd in mijn systeem heeft gezeten.
Omdat ik ineens voel hoe lang ik gevangen heb gezeten in dit patroon.
Omdat ik nu op een plek ben waar ik eruit kan breken—en dat besef is intens.
30 jaar dieetervaring.
30 jaar vechten met mijn lichaam.
30 jaar beïnvloed door een maatschappij die me altijd het gevoel gaf dat ik niet ‘goed genoeg’ was.
🔥 En nu sta ik hier. Bewust. Krachtig. Wakker.
Hoe de dieethel begon: de programmering die alles bepaalde
Ik zat na te denken en besefte: ik heb 30 jaar dieetervaring.
Dat is gestoord.
En eigenlijk begon het nog veel eerder, want ik trainde als kind ritmische gymnastiek. En ritmische gymnastiek draait om slank zijn. Punt.
Ik trainde drie uur per dag en hoorde minstens twee uur per dag:
🗣️ “Hou je buik in.”
🗣️ “Hou je dikke reet in.”
🗣️ “Je landt veel te hard.”
🗣️ “Je bent net een koe.”
Dit was mijn dagelijkse soundtrack.
Geen wonder dat ik opgroeide met body dysmorphia en eetstoornis-patronen.
Toen ik dertien was, stopte ik abrupt met trainen. Mijn lichaam had nog steeds de eetgewoonten van een topsporter, maar ik bewoog niet meer als een topsporter.
Wat gebeurde er?
Ik kwam aan.
En dat betekende maar één ding: ik moest diëten.
De dieetcultuur van de jaren ‘90: een perfect recept voor een eetstoornis
Ik was twaalf of dertien toen ik begon met diëten.
Mijn kennis kwam uit tijdschriften, tv en andere mensen. En in de jaren ‘90 betekende dat:
❌ Heroïne-chique modellen. Hoe dunner, hoe beter.
❌ MTV en sexy videoclips. Strakke lichamen als norm.
❌ Geen internet om alternatieven te vinden.
Er was maar één optie: je moest dun zijn.
En dus ging ik van dieet naar dieet. A.k.a. dieethel!
🚨 Wat ik leerde over diëten:
- Het moest superstreng zijn, anders werkte het niet.
- Vet en eiwitten waren slecht. (Spoiler: totale onzin.)
- Zodra je ervan afweek, had je gefaald.
En dan komt het werkelijk giftige patroon:
🔄 Streng diëten → Overweldigd raken → Emotie-eten → Schuldgevoel → Opnieuw beginnen.
Oh, en laten we emotie-eten niet vergeten. Want dat had ik van huis uit meegekregen.
In mijn gezin werd elk gevoel opgelost met eten.
👉 Stress? Eten.
👉 Verdriet? Eten.
👉 Verveling? Eten.
Dat patroon was sterker dan welk dieet dan ook.
Dieethel in de vorm van Food noise: de onzichtbare strijd die je hele dag beheerst
🚨 Misschien wel mijn grootste strijd? Food noise.
Food noise betekent dat eten ALTIJD in je hoofd zit. Het is non-stop:
🔄 “Wat ga ik eten?”
🔄 “Hoeveel calorieën heeft dit?”
🔄 “Kan ik nu wachten, zodat ik later iets lekkers kan eten?”
🔄 “Als ik dit eet, moet ik dan vanavond compenseren?”
Dit besloeg letterlijk 90% van mijn hersen capaciteit.
Ik was ALTIJD bezig met eten.
En het resultaat? Ik had altijd overgewicht.
Ik was niet morbide obesitas. Maar ik voelde me altijd ‘te dik’.
En toen… begon alles langzaam te veranderen.
De doorbraak: van keto naar carnivoor
In mijn zoektocht probeerde ik calorieën tellen, keto, en uiteindelijk carnivoor.
🥩 De eerste dagen carnivoor? Onwennig.
Ik was zo overtuigd dat groenten gezond waren, dat het raar voelde om ze niet te eten.
Maar na drie dagen kreeg ik een intense craving naar spek.
En ik at het.
🚨 Ik had 15 jaar lang gedacht dat ik allergisch was voor varkensvlees.
🚨 Ik kreeg er altijd dikke ontstekingen van.
Dus ik dacht: “Fck it, dan maar ontstekingen, ik wil spek.”*
En wat gebeurde er? Niks.
Geen ontstekingen. Geen acne. Niks.
En toen viel het kwartje: misschien zat het probleem niet in het vlees, maar in al die andere dingen die ik at.
Binnen twee maanden verdween mijn spijsverteringsproblemen.
Binnen zes maanden had ik een huid die mensen complimenteerden.
Ik wist: dit is het.
De valkuil: denken dat balans mogelijk is
Na 3,5 jaar carnivoor dacht ik:
“Misschien kan ik 80/20 doen. Een beetje flexibiliteit moet toch kunnen?”
🚨 Spoiler: Het ging totaal mis. Een nieuwe dieethel.
Ik at weer ‘gezond’ volgens de standaard…
En binnen no-time:
❌ Minder energie.
❌ Spijsverteringsproblemen terug.
❌ Food noise terug.
❌ Aankomen.
🔥 Eind 2024 besefte ik: dit werkt niet.
🔥 Eten is voor mij geen entertainment.
🔥 Ik ben of 0 of 100. En dat is prima.
In 2025 ben ik weer volledig clean carnivoor. Lees hierover meer in mijn andere blog.
30 jaar dieethel: wat ik anderen wil meegeven
🚀 Ga op zoek naar wat voor JOU werkt.
Niet wat ‘gezond’ is volgens standaard richtlijnen.
Niet wat een ander zegt.
🔥 Food noise is echt. Zoek het op TikTok en ontdek hoe anderen dit ervaren.
🔥 Eten als entertainment is een valkuil. Onze maatschappij draait om eten, maar dat betekent niet dat jij erin mee moet gaan.
🔥 Voor mij werkt carnivoor. Wat werkt voor jou?
Ik ben zo blij dat ik dit na 30 jaar heb ontdekt.
En ik gun iedereen om dit ook te vinden. 🚀🔥
Denk je dat je ook verslaafd bent aan suiker? Bekijk dan deze video van Dr. Robert Cywes. Het was voor mij een eye-opener en heeft mijn kijk op voeding en gezondheid drastisch veranderd. Dr. Robert Cywes #CarbAddictionDoc
