I am not apologizing for who I am betekend in het Nederlands: Ik ga mij niet verontschuldigen voor wie ik ben. En dat is iets wat heel dicht bij mij staat, ook al vergeet ik het wel eens….. Van de week was mijn vriendin bij mij op visite en zij doet een studie naar Human Design. Wat het precies is kan je beter aan Google vragen maar wat ik ervan weet en kan gebruiken is, het gedeelte van je zijn.
Ik heb geen idee van wie deze uitspraak is maar ik ken hem uit de serie Suits, van Donna. Maar wellicht doe ik nu iemand heel erg te kort, sorry!
Wie ben ik?
Human Design geeft een soort weergave van wie je bent op basis van de planeten op het moment dat je geboren bent. Het gaat dus om de precieze tijd en plaats die bepaald welk design je hebt en welke kanalen voor jou van belang zijn.
Ik ben een generator en wat voor mij van belang is dat ik hier niet ben om te veranderen! Is dat niet heel handig? Nou of het echt handig is weet ik niet maar herkenbaar is het wel. Elke keer als zij een stuk verder is in de studie ben ik proefkonijn. Ik vind het super interssant maar niet op een manier dat ik het zou willen leren maar meer het bruikbare component. Dus als ik weet hoe ik “ben” is het dan makkelijker om mijzelf te begrijpen en te leven?
Wat mij vooral opvalt is dat ik veel dingen herken maar dan van vroeger. Dus ik hoor dan bepaalde dingen over mij en denk, zo deed ik of was ik vroeger als kind/tiener….. maar nu niet meer. En dit is dan voor mij het punt waarvan ik hoop te leren. Als kind ben je meer puur en daarna heb ook ik te maken gehad met conditionering. Dus door de mensen om mij heen ben ik anders gaan doen en zijn.
Ja maar is dat niet normaal dat je, je aanpast?
Zeker en ik denk zelfs dat ik er heel goed in ben. Maar er zit voor mij een maar aan. Aanpassen of aanpassen, algemeen aanvaardbaar gedrag vertonen in het openbaar etc is zeker goed en ja dan mag je, je aanpassen. Maar anders zijn dan dat je bent, ik denk dat we er niet beter van worden. Ik ben er in ieder geval niet beter van geworden. Ik heb een “weten” in mij welke geldt voor mij (het is minder vaag als je meer human design weet) dus in bepaalde opzichten “weet” ik intuïtief dat ik iets wel of niet moet doen bijvoorbeeld. Of dat iets voor mij past en bij mij zal werken.
Ik kan twee voorbeelden geven, ik wilde graag een sport beoefenen en daarbij kwamen er twee naar voren. Ik weet dan al dat een van deze of beide een succes worden en ik iets anders niet hoef te proberen. Ook al komen mensen met de beste tips ooit en betogen waarom iets anders goed past bij mijn fysiek e.d.. Zulke discussies lopen dan ook meestal uit de hand omdat ik overkom alsof ik niets van een ander kan aannemen en zij zich niet in mij kunnen verplaatsen. Nu is deze situatie niet super uniek, het lijkt als iets wat een ieder mee kan maken met het verschil in mij. Ik “weet” dan dat het sus of zo is voor mij! Ik heb ook wel eens toegegeven aan de betogen van anderen en meer dingen uitgeprobeerd dan ik wilde maar uiteraard zonder dat ik om ging.
Nog een voorbeeld
Keto eten. Toen ik erachter kwam dat het bestond en wat het inhield voelde ik mij gelukkig! Ik had iets gevonden wat heel dicht bij mij lag qua wensen en dit was weer zo’n “weet”. Intern”wist” ik gelijk dat dit het voor mij is. Ik probeer je nu absoluut niet te overtuigen dat het voor jou de beste oplossing is maar voor mij is dat wel zo. En dit wist ik.
Teruglezend begrijp ik dat het op een scherm niet zo overkomt als dat ik het voel en ervaar! Maar zelfs als je het heel plat neemt dan kan je, je voorstellen dat toen ik een tiener was dit soort weten door volwassenen en leraren niet werd gewaardeerd. Ik werd voortdurend aangevallen en heb mijn “weten” gedimd. Deze aanpassing zorgde ervoor dat ik dus iets minder mijzelf was.
We hebben al meerdere sessies gehad en in deze kwam vooral naar voren dat ik mij niet moet inhouden. In elk opzicht dus ik ga ermee aan de slag! Ik heb mij niet ingehouden tijdens deze blog en over mijzelf. Ik ben zelf ook benieuwd wat het teweeg brengt 😉
